Mijn droom

7 maart 2019

Dit verhaal wat ik nu met jullie ga delen is erg persoonlijk. En toch moet ik deze drempel over om mijn dromen waar te maken. Spannend, maar hoognodig.

In november 2018 ben ik op Leiderschapsreis gegaan. Met de organisatie Authentiek Leiderschap ben ik naar Montserrat gegaan, een plaats dicht bij Barcelona, om te werken aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Als ondernemer zijnde heb ik geen werkgever die mij motiveert om het beste uit mijzelf te halen. Dat ‘moet’ ik zelf doen. En omdat ik altijd wil blijven leren, en het liefst zo snel en zo veel mogelijk (hoi, valkuil), schrijf ik mij twee keer per jaar in voor een inhoudelijke cursus en/of een training in persoonlijke ontwikkeling. In november was dus persoonlijke ontwikkeling aan de beurt. En omdat we in het leven zelf de slingers op moeten hangen, deed ik dat, heel fijn, in Spanje.

Samen met Dana Wildeman, mijn coach van Authentiek Leiderschap, doken we de eerste (hele lange, taaie) dag in het verleden. Maar gelukkig doken wij op de tweede dag in de toekomst. En de uitkomst van deze tweede dag ga ik met jullie delen.

We reden over kronkelige bergwegen en belandden aan de voet van een schitterend gebergte. Voor wie er ooit geweest is, weet wat ik bedoel: frisse knisperende berglucht, waterig zonnetje, een mooi vergezicht en voor onze neus een uitgestrekte berg met ronde vormen. Magisch. Nadat we een  kopje koffie hadden gedronken in een kantine, namen we een steil boemeltreintje omhoog en daarna stond de klim van de rest van de berg op het programma. In stilte klommen wij omhoog naar de top van deze adembenemende berg. Hoewel ik af en toe moeite heb met wandelen in stilte, ging deze wandelingen mij beter af dan de eerste van die week. Ik genoot nu van de omgeving, was minder bezig met mijn gedachte. De eerste voordelen van het duiken in het verleden wierp klaarblijkelijk vrij snel zijn vruchten af…. Of ik helemaal naar de top wilde klimmen? Jazeker wilde ik dat. Het was zowel mooi als ook… hilarisch. Het uitzicht was schitterend en wijds, en de duidelijk zichtbare seksueel opgewonden berggeiten maakten het plaatje compleet.

Of ik helemaal naar de top wilde klimmen? Jazeker wilde ik dat.

En daar, boven op die bergtop, kreeg ik een kaart met daarop vragen. Inmiddels had ik al meerdere kaarten met vragen gehad tijdens deze Leiderschapsreis en met iedere kaart kreeg ik ook steeds meer schrik. Het waren zulke confronterende, maar ook zulke goede vragen! En zo ook deze kaart die ik kreeg op deze bergtop. Een van de vragen was “wat wil ik gaan creëren de komende tijd”?  Ik wist direct het antwoord. En ik wist ook direct dat dit hét antwoord was, want het antwoord dat in mij opkwam emotioneerde mij en ik kreeg een ga-ik-dit-echt-doen-waah-retespannend-maar-hell-yeah-gevoel in mijn buik. En nu ga ik mijn ziel en zaligheid blootgeven. Hup, gewoon, out in the open.

Want ik wil iets bereiken. Ik wil iets ontzettend graag doen. Ik wil gaan doen waar mijn hart van uit mijn borstkast bonkt. Ik wil iets doen waar ik v