Hoe werkt mediation tussen 2 collega’s?
Een waargebeurd verhaal
27 oktober 2021
Soms kan een conflict zo eenvoudig zijn. Ik wil je dat graag laten zien aan de hand van het volgende waargebeurde voorbeeld.*
*Natuurlijk heb ik wat feitelijkheden veranderd, want als mediator heb ik mij ook te houden aan de vertrouwelijkheid die we onderling afspreken.
Het gaat mij erom dat je inziet dat mediation héél veel kan doen voor je werkgeluk.
We hebben in deze situatie te maken met twee medewerkers. Ze kunnen ab-so-luut niet met elkaar door één deur. Er stond een gesprek tussen de twee medewerkers ingepland (geïnitieerd door de werkgever) maar 10 minuten voor het gesprek meldt één van de twee zich af: zij gaat namelijk echt niet met hém in gesprek.
En dan krijg ik een belletje. Of ik dit gesprek zou willen leiden. Natuurlijk, want dit is mijn missie. Conflicten oplossen en het leven aangenamer maken voor mijn medemens. Dus: actie!
Eerst sprak ik beide medewerkers individueel. En ik zou willen dat ik vol zelfvertrouwen kan zeggen: “ja, ik wist meteen wat de angel was”. Maar ervaring leert dat ik dat niet zo maar kan zeggen. Tijdens een eerste gesprek komt niet altijd alles op tafel. En logisch, er moet nog vertrouwen gecreëerd worden. Dus: op naar het gesprek met z’n drieën.
We zitten aan tafel, en ineens ontstaat er een dynamiek tussen beiden. Hoe kalm ze bij mij waren tijdens de intake, hoe onrustig en scherp ze aan tafel zijn. Ik zie het voor mijn ogen gebeuren. De één vlamt hele volzinnen zonder ademhalen eruit, is druk met handgebaren en heeft een luide stem. Veel expressie. De ander verstilt en verstijft. Oké, wacht, hier gaat iets niet goed. Ik snap wel dat dit inderdaad niet goed werkt samen.
Ik bracht rust in het gesprek en gaf haar de ruimte om op haar tempo te kunnen reageren. Ik vroeg degene die veel praatte om even stil te zijn en te luisteren. Wat blijkt? In de privésfeer speelde iets heftigs bij haar, ze was uit het veld geslagen. Zo’n “druktemaker” op het werk zorgde voor extra stress. Zo werkt het in het leven: de een vecht, de ander bevriest, de ander vlucht. Zij bevroor. Ze kreeg de kans niet om te ontdooien. Maar tijdens de mediation wel. En wow, wat er toen gebeurde.
Ze begon openhartig te vertellen over wat er speelde. Er vloeide tranen. En ook bij haar collega. Want jee, het was nogal wat en hij gaf om haar. Dat kon je zien en voelen. Er ontstond rust tussen beiden. En respect. Er werd aan het einde van het gesprek een plan gemaakt: hoe nu samen verder? Was er rust nodig? Afstand? Of juist naar elkaar toetrekken? En meer communicatie? Dat laat ik voor nu even in het midden. Het gesprek is voorbij en beiden zijn opgelucht.
Dit is mijn missie. Conflicten oplossen en het leven aangenamer maken voor mijn medemens.
En wat was nou zo grappig? Ja, echt grappig. Als mediator leer je in de eerste les om niet te hard te werken. Je wilt namelijk helemaal over de tafel hangen om alles op te pakken en de perfecte vragen te stellen. Dat leidt je af van waar het écht om gaat. Dus je leert eerst als mediator heel veel af. Je leert vervolgens dat je achterover moet zitten, af en toe een vraag moet stellen of moet spiegelen of reflecteren. Natuurlijk moet dat allemaal op precies de juiste momenten. En vooral heel goed luisteren en ieder zuchtje, ondertoon, belang en behoefte oppikken. Maar vooral de partijen het werk laten doen en ingrijpen waar nodig is. Of op weg helpen als ze vast zitten.
Ik moet zeggen: tijdens deze mediation moest ik flink ingrijpen om de gelijkheid uit te balanceren. Er werd veel verweten, maar niet naar elkaar geluisterd. Dus spiegelen en reflecteren. Pfoe, ik was er echt druk mee. Degene met de meeste expressie zei aan het einde toen we elkaar een hand gaven: “Nou, Floor, dat heb je toch makkelijk verdiend. Je hebt niks hoeven doen.” Hij moest eens weten…
Loop niet te lang met een conflict rond. Pak het op. Laat mij je begeleiden.
06 42 81 39 80
floor@alinea.company
